De missie van Best Aquaculture Practice (BAP) is om het meest vertrouwde keurmerkinstituut voor gekweekte vis ter wereld te zijn. BAP wil zorgen voor verantwoord gekweekte vis en wil tevens voldoen aan de mondiale voedingsbehoeften. Ze certificeert 1% van de gekweekte vis wereldwijd, wat neerkomt op honderden miljoenen vissen per jaar. 

Hoewel BAP van plan is om in de toekomst toe te werken naar verbeteringen in dierenwelzijn en haar normen voor dierenwelzijn al in februari 2020 heeft aangepast, zijn deze nog steeds ontoereikend om voldoende welzijn voor gekweekte vis te garanderen. Om een wereldwijd vertrouwd certificeringsprogramma voor verantwoord vissen te zijn, moet BAP haar huidige normen voor het welzijn van vissen drastisch aanpassen en versterken.

Genoeg ruimte voor vissen om te zwemmen?

Nee, BAP garandeert niet dat de vis die zij certificeert voldoende ruimte heeft om te kunnen spreken van voldoende welzijn in viskwekerijen. BAP vraagt kwekers niet om een maximum aantal vissen per vierkante meter aan te houden voor andere soorten dan Atlantische zalm en ookhet aantal van deze zalmen per vierkante meter is veel te hoog.

Stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica te verminderen?

Nee, BAP heeft nog geen stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica op gecertificeerde kwekerijen te verminderen. BAP staat viskwekerijen toe om een constante stroom antibiotica te gebruiken als preventieve maatregel tegen ziekten, met toezicht van een dierenarts. Dit verhoogt de kans op resistentie tegen antibiotica bij mensen. BAP is van plan om specifiekere eisen op het gebied van antibioticagebruik te gaan stellen. Het gaat dan met name om een verbod op het gebruik van geneesmiddelen die door de Wereldgezondheidsorganisatie als cruciaal worden beschouwd. Ze willen deze eisen vanaf 1 januari 2021 opnemen in hun nieuwe normen.

Is het voor kwekers verboden om wilde dieren, zoals zeehonden en dolfijnen, letsel toe te brengen?

Nee, BAP staat kwekers toe om wilde dieren letsel toe te brengen om ze buiten hun viskwekerijen te houden. Hoewel BAP kwekers aanmoedigt om niet-dodelijke methoden te gebruiken om wilde dieren ervan te weerhouden hun kwekerijen te benaderen, is het doden van de dieren toegestaan als deze opties niet effectief zijn. Ze staat ook het gebruik van akoestische afschrikmiddelen toe. Dit zijn apparaten die schadelijke geluidsgolven gebruiken om dolfijnen en walvissen af te schrikken, met mogelijk verwoestende gevolgen voor hun gehoor.

Wordt het uithongeren van vissen tot een minimum beperkt?

Nee, BAP hanteert geen maximale tijd waarin gekweekte vis zonder voer moet leven. Als gevolg daarvan mogen kwekers dagen- of zelfs wekenlang vissen laten verhongeren. Deze vissen lijden door honger en frustratie omdat ze niet naar voedsel kunnen zoeken, wat ook kan leiden tot agressie.

Hebben de vissen verrijkingsmateriaal in hun tanks?

Nee, BAP vereist geen verrijkingsmateriaal voor gekweekte vis. Kale omgevingen beperken de uiting van natuurlijk gedrag, wat resulteert in negatieve effecten op de fysieke en mentale gezondheid van de vis, waarbij vele gefrustreerd raken door verveling.

Zijn er stappen ondernomen om het gebruik van in het wild gevangen vis als voer te verminderen?

Nee, BAP staat toe dat in het wild gevangen vis aan gekweekte vis wordt gevoerd. BAP beveelt echter wel het gebruik aan van visresten (bijproducten van de visserijsector), voeringrediënten uit bronnen van het land, in het wild gevangen vis voor voer afkomstig van ‘verantwoord beheerde’ visserij, en moedigt een algehele vermindering aan van het voer dat afkomstig is van in het wild gevangen vis.

Snel en pijnloos slachten?

Hoewel BAP aandacht heeft voor welzijn bij de slacht, specificeren ze niet de methoden voor het verdoven of doden die voor elke soort moeten worden gebruikt. Elke vissoort is fysiologisch uniek en vereist een andere methode voor verdoven en slachten om ervoor te zorgen dat het proces snel en pijnloos verloopt. Zonder soortspecifieke normen kunnen talloze vissen op pijnlijke wijze sterven, wat meer dan een uur kan duren. Blootstelling aan koolstofdioxide in water, een wrede en langzame slachtmethode, is echter verboden.

GLOBALG.A.P. is een internationaal handelsmerk. Het streeft ernaar een reeks normen te vormen voor goede landbouwpraktijken. Ze certificeert 3% van de wereldwijde aquacultuur, wat neerkomt op honderden miljoenen vissen per jaar.

GLOBALG.A.P. heeft toewijding getoond om samen te werken met CIWF om zo haar welzijnsnormen jaarlijks te verbeteren. Ze werkt momenteel aan een herziening van de normen. Dit zou het welzijn van de vissen die ze certificeert kunnen verbeteren. CIWF zal blijven samenwerken met GLOBALG.A.P. om ervoor te zorgen dat ze haar welzijnsnormen sterk verbeterd en deze verplicht stelt voor alle bedrijven die ze certificeert.

Genoeg ruimte voor vissen om te zwemmen?

Nee, GLOBALG.A.P. garandeert niet dat de vissen die zij certificeert voldoende ruimte hebben om te kunnen spreken van voldoende welzijn in viskwekerijen.

Stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica te verminderen?

Ja, GLOBALG.A.P. heeft stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica op gecertificeerde kwekerijen te verminderen. GLOBALG.A.P. staat viskwekerijen niet toe om een constante stroom antibiotica te gebruiken als preventieve maatregel tegen ziekten. Dit verlaagt de kans op antibioticaresistentie bij mensen.

Is het voor kwekers verboden om wilde dieren, zoals zeehonden en dolfijnen, letsel toe te brengen?

Nee, kwekers op door GLOBALG.A.P. gecertificeerde kwekerijen mogen in bepaalde omstandigheden letsel toebrengen aan wilde dieren. Hoewel GLOBALG.A.P. kwekers aanmoedigt om niet-dodelijke methoden te gebruiken om wilde dieren ervan te weerhouden hun kwekerijen te benaderen, is het doden van de dieren toegestaan als deze opties niet effectief zijn. Ze vereist echter wel een effectief plan voor de bestrijding van roofdieren, met gegevens over sterfte, data en soorten, en het doden van bedreigde soorten is verboden.

Wordt het uithongeren van vissen tot een minimum beperkt?

Nee, GLOBALG.A.P. stelt geen limiet aan de tijd dat een vis mag worden uitgehongerd. Als gevolg daarvan mogen kwekers dagen- of zelfs wekenlang vissen laten verhongeren. Deze vissen lijden door honger en frustratie omdat ze niet naar voedsel kunnen zoeken, wat ook kan leiden tot agressie.

Hebben de vissen verrijkingsmateriaal in hun tanks?

Nee, GLOBALG.A.P. vereist geen verrijkingsmateriaal voor gekweekte vis. Kale omgevingen beperken de uiting van natuurlijk gedrag, wat resulteert in negatieve effecten op de fysieke en mentale gezondheid van de vis, waarbij vele gefrustreerd raken door verveling.

Zijn er stappen ondernomen om het gebruik van in het wild gevangen vis als voer te verminderen?

Nee, GLOBALG.A.P. staat toe dat in het wild gevangen vis aan gekweekte vis wordt gevoerd. GLOBALG.A.P. specificeert in haar normen dat de in het wild gevangen vis voor diervoeder niet afkomstig mag zijn van illegale, niet-gereguleerde of niet-gerapporteerde visserij. Ze verplicht kwekers echter niet om stappen te nemen om de hoeveelheid in het wild gevangen vis in het voer actief te verminderen.

Snel en pijnloos slachten?

GLOBALG.A.P. stelt eisen aan de slacht en beveelt verdoving aan door middel van een klap op de kop (zgn. percussive stunning) of elektrische verdoving, waar  de technologie beschikbaar is. Ze specificeert echter niet welke methode voor het verdoven of doden voor elke soort moet worden gebruikt, en staat momenteel een methode toe waarbij de vis gedurende een uur of langer verstikt wordt in een mengsel van ijs en water. Elke vissoort is fysiologisch uniek en vereist een andere methode voor verdoven en slachten om ervoor te zorgen dat het proces snel en pijnloos verloopt. Zonder soortspecifieke normen kunnen talloze vissen op pijnlijke wijze sterven, wat meer dan een uur kan duren.

Friend of the Sea (FOS) wil met het certificeringsprogramma voor gekweekte vis de negatieve effecten van viskwekerij op het zeemilieu minimaliseren en een instrument bieden waarmee de visindustrie zich op een duurzame en visvriendelijke manier kan ontwikkelen. Ze certificeert 1% van de gekweekte vis wereldwijd, wat neerkomt op honderden miljoenen vissen per jaar. FOS heeft ook een standaard ontwikkeld voor duurzame wildvisserij als reactie op onhoudbare visserijpraktijken en overbevissing die de gezondheid van onze oceanen en de toegang tot mariene bronnen voor toekomstige generaties bedreigen.

De FOS-normen houden momenteel geen rekening met dierenwelzijn in hun eisen, maar de organisatie werkt aan verbeteringen in haar normen om het dierenwelzijn te bevorderen in de bedrijven die ze certificeert. CIWF blijft FOS volgen en ondersteunen om ervoor te zorgen dat ze haar welzijnsnormen verbeterd en deze verplicht stelt voor alle bedrijven die ze certificeert.

Voldoende ruimte om te zwemmen?

Nee, FOS garandeert niet dat de vissen die zij certificeert voldoende ruimte hebben om te kunnen spreken van voldoende welzijn in viskwekerijen. Ze is van plan om in de nieuwe normen limieten in te voeren voor het aantal vissen per vierkante meter voor 25 soorten, maar we kennen de details nog niet en weten dan ook niet zeker of deze normen verplicht zullen zijn en of ze toereikend zullen zijn.

Stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica te verminderen?

Ja, FOS heeft stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica op gecertificeerde kwekerijen te verminderen. FOS staat viskwekerijen niet toe een constante stroom antibiotica te gebruiken als preventieve maatregel tegen ziekten. Dit verkleint de kans op resistentie tegen antibiotica. FOS is van plan om specifiekere eisen op het gebied van antibioticagebruik te gaan stellen. Het gaat dan met name om het gebruik van geneesmiddelen die door de Wereldgezondheidsorganisatie als cruciaal worden beschouwd. Ze wil deze eisen opnemen in de nieuwe normen.

Zijn er stappen ondernomen om het gebruik van in het wild gevangen vis als voer te verminderen?

Nee, FOS staat kwekers toe om wilde dieren letsel toe te brengen of te doden om ze buiten hun viskwekerijen te houden. FOS zal in haar nieuwe normen een plan voor de beheersing van roofdieren introduceren. Dit plan bevat een verbod op het doden van bedreigde soorten. Ze zal echter het doden van of letsel toebrengen aan niet-bedreigde soorten zoals zeehonden en de meeste dolfijnen en walvissen niet verbieden.

Wordt het uithongeren van vissen tot een minimum beperkt?

Nee, FOS hanteert geen maximale tijd waarin gekweekte vis zonder voer moet leven. Als gevolg daarvan mogen kwekers dagen- of zelfs wekenlang vissen laten verhongeren. Deze vissen lijden door honger en frustratie omdat ze niet naar voedsel kunnen zoeken, wat ook kan leiden tot agressie.

FOS is van plan om specifieke en verplichte protocollen voor 'tijd zonder voer' in de nieuwe normen op te nemen voor 25 soorten, maar we weten nog niet of deze normen toereikend zullen zijn voor een aanvaardbare mate van viswelzijn.

Hebben de vissen afleiding in hun tanks?

Nee, FOS vereist geen afleiding voor gekweekte vis. Kale omgevingen beperken de uiting van natuurlijk gedrag, wat resulteert in negatieve effecten op de fysieke en mentale gezondheid van de vis, waarbij vele gefrustreerd raken door verveling.

FOS neemt in de nieuwe normen mogelijk eisen op met betrekking tot mogelijkheden voor afleiding voor 25 soorten, maar het is nog niet duidelijk of deze eisen verplicht of optioneel zullen zijn.

Zijn er stappen ondernomen om het gebruik van in het wild gevangen vis als voer te verminderen?

Nee, FOS staat toe dat in het wild gevangen vis aan gekweekte vis wordt gevoerd. Ze geeft wel een aantal aanbevelingen om het buitensporige gebruik van in het wild gevangen vis voor voedsel te verminderen. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van visresten (bijproducten van de visserijsector), maar dit is ontoereikend. Talloze vissen worden gedood om alleen maar als voer voor gekweekte vis te dienen. Ze eist dat in het wild gevangen vis voor voer afkomstig is van gecertificeerde visserij.

Ook zullen de nieuwe FOS-normen stellen dat de in het wild gevangen vis afkomstig is van bronnen die duurzamer, transparanter en traceerbaarder zijn. Ze geeft echter niet aan wat de verplichte stappen zijn om de hoeveelheid in het wild gevangen vis in het voer actief te verminderen.

Snel en pijnloos slachten?

Nee, FOS stelt geen eisen aan de slacht van gekweekte vis. Er zal in de nieuwe normen naar betere slachtmethodes worden verwezen, maar het is nog niet bekend of die verplicht of optioneel zal zijn.

Minder lijden tijdens de vangst?

Nee, FOS garandeert niet dat de methoden die worden gebruikt om vis te vangen en aan boord van de vissersschepen te brengen moeten voldoen aan een bepaalde mate van welzijnsbescherming. Er zijn geen beperkingen aan de vismethoden die worden gebruikt of de duur van de vangst. De vissen kunnen dus op pijnlijke wijze sterven, wat ook nog meer dan een uur kan duren.