Digitale Toegankelijkheid
Zoekpictogram

Wat zoek je?

Zoekpictogram
SluitenClose icon

Elke dag lijden miljoenen gekweekte en in het wild gevangen vissen ernstig, doordat ze op pijnlijke wijze worden behandeld en gedood.

Mensen die op zoek zijn naar vis met een beter leven, kiezen vaak voor een keurmerk. Maar de bekende keurmerken zeggen meestal alleen iets over de impact op de visstand en het milieu, niet over vissenwelzijn. Vaak hebben vissen een treurig leven gehad in een overvolle tank of zijn ze op pijnlijke wijze gevangen en gedood. 

Uit opinieonderzoek blijkt dan ook dat de meerderheid van de Nederlanders vindt dat grote viskeurmerken meer moeten doen om het welzijn van vissen te beschermen.

Wij voeren internationaal campagne en gaan het gesprek aan met de viskeurmerken om ervoor te zorgen dat vissen veel beter behandeld worden.

Wat betekenen viskeurmerken nu echt?

We hebben de vijf grootste viskeurmerken op een rijtje gezet en vergeleken op vissenwelzijn. De resultaten zijn schokkend.

Zo laten keurmerken onder andere toe dat:

  • vissen tot 14 dagen lang worden uitgehongerd
  • veel te veel vissen bij elkaar in kleine tanks of kooien leven
  • vissen een langzame, pijnlijke dood sterven zonder verdoving
  • op wilde zeehonden wordt geschoten en dolfijnen worden verwond

In de onderstaande tabel hebben we de verschillende keurmerken geanalyseerd op acht belangrijke welzijnscriteria, zoals het uithongeren van vissen, het doden van wilde dieren en het toestaan van een langzame, pijnlijke dood bij vissen. Zo zie je precies waar verbetering dringend nodig is.

Tabel met viskeurmerken

Veel mensen kennen de keurmerken ASC (voor kweekvis) en MSC (voor wilde vis) uit het supermarktschap. Maar ook Friends of the Sea (FOS), Best Aquaculture Practice (BAP) en GLOBALG.A.P certificeren jaarlijks miljarden vissen. Dit zijn de vijf grootste keurmerken exclusief voor vis in de wereld.

Er bestaat ook vis met het biologische keurmerk; hier gaat het altijd om gekweekte vissen. Het biologische keurmerk is het enige keurmerk dat wel enkele eisen stelt aan welzijn, zij het zeer beperkt.

Wat doen de keurmerken aan vissenwelzijn?

Klik op de logo’s van de keurmerken voor meer uitleg over hun score op de verschillende welzijnscriteria.

Marine Stewardship Council

Marine Stewardship Council

Lees meer

Marine Stewardship Council (MSC) is het grootste keurmerk ter wereld voor in het wild gevangen vis. MSC certificeert maar liefst 12% van de wereldwijd verkochte producten van in het wild gevangen vis. Het MSC keurmerk helpt consumenten duurzaam gevangen vis te herkennen en daarvoor te kiezen.

MSC heeft ons verteld dat ze op dit moment geen plannen hebben om de enorme welzijnsproblemen van in het wild gevangen vis  aan te pakken. Een verantwoordelijk certificeringsprogramma zou vissen die een gruwelijke en uiterst pijnlijke dood stierven echter niet van een keurmerk moeten voorzien. Zelfs kleine investeringen in welzijn hebben het potentieel om de levens van talloze vissen aanzienlijk te verbeteren, en MSC zou hierin het voortouw moeten nemen.

Snel en pijnloos slachten?

Nee, MSC eist niet dat de vissen die zij certificeert pijnloos worden geslacht. De overgrote meerderheid van de in het wild gevangen vis sterft door verstikking, aan tijdens de vangst opgelopen verwondingen, of zelfs door het verwijderen van de organen terwijl de dieren nog in leven zijn.

Minder lijden tijdens de vangst?

Nee, MSC garandeert geen welzijnsbescherming tijdens de vangst of het aan boord brengen van de vissen. Er zijn geen beperkingen aan de vismethoden die worden gebruikt of aan de duur van de vangst. De vissen kunnen dus urenlang lijden.
Aquaculture Stewardship Council

Aquaculture Stewardship Council

Lees meer

De missie van Aquaculture Stewardship Council (ASC) is om aquacultuur te transformeren richting ecologische duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid. ASC certificeert 1% van de gekweekte vis wereldwijd, wat neerkomt op honderden miljoenen vissen per jaar.

ASC is bereid om samen te werken met CIWF bij het ontwikkelen van haar normen voor het welzijn van vis. ASC geeft toe dat de huidige normen ontoereikend zijn om vis te beschermen en heeft iemand in dienst genomen om welzijnseisen te ontwikkelen, verbeteren en te implementeren. We zullen ASC volgen en steunen in haar voornemen om het leven van de vissen die ze certificeert te verbeteren.

Genoeg ruimte voor vissen om te zwemmen?

Nee, ASC garandeert momenteel niet dat de vis die zij certificeert voldoende ruimte heeft om te kunnen spreken van voldoende welzijn in viskwekerijen. Ze vraagt kwekers niet om een maximum aantal vissen per vierkante meter aan te houden voor andere soorten dan pangasius (reuzenmeerval) en zelfs het aantal pangasiussen per vierkante meter is veel hoger dan wat wij aanbevelen.

Stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica te verminderen?

Ja, ASC heeft stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica op gecertificeerde kwekerijen te verminderen. ASC staat viskwekerijen niet toe een constante stroom antibiotica te gebruiken als preventieve maatregel tegen ziekten. Dit verkleint de kans op resistentie tegen antibiotica. Ze verbiedt het gebruik van antibiotica die door de Wereldgezondheidsorganisatie als cruciaal belangrijk voor de menselijke geneeskunde worden aangemerkt.

Wordt kwekers verboden om wilde dieren letsel toe te brengen?

Nee, kwekers mogen in bepaalde omstandigheden letsel toebrengen aan wilde dieren op door ASC gecertificeerde kwekerijen. Hoewel ASC kwekers aanmoedigt om niet-dodelijke methoden te gebruiken om wilde dieren, zoals zeehonden, ervan te weerhouden hun kwekerijen te benaderen, is het doden van de dieren toegestaan als deze opties niet effectief zijn. Ze staat ook het gebruik van akoestische afschrikmiddelen toe. Dit zijn apparaten die schadelijke geluidsgolven gebruiken om dolfijnen en walvissen af te schrikken, met mogelijk verwoestende gevolgen voor hun gehoor.

Wordt het uithongeren van vissen tot een minimum beperkt?

Nee, ASC stelt geen limiet aan de tijd dat een vis mag worden uitgehongerd. Als gevolg daarvan mogen kwekers dagen- of zelfs wekenlang vissen laten verhongeren. Deze vissen lijden door honger en frustratie omdat ze niet naar voedsel kunnen zoeken, wat ook kan leiden tot agressie.

Hebben de vissen verrijkingsmateriaal in hun tanks?

Nee, ASC vereist geen verrijkingsmateriaal voor gekweekte vis. Kale omgevingen beperken de uiting van natuurlijk gedrag, wat resulteert in negatieve effecten op de fysieke en mentale gezondheid van de vis, waarbij vele gefrustreerd raken door verveling..

Zijn er stappen ondernomen om het gebruik van in het wild gevangen vis als voer te verminderen?

Nee, ASC staat toe dat in het wild gevangen vis aan gekweekte vis wordt gevoerd. Ze heeft wel een aantal maatregelen genomen om het buitensporige gebruik van in het wild gevangen vis voor voedsel te verminderen. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van visresten (bijproducten van de visserijsector), maar dit is ontoereikend. Talloze vissen worden gedood om alleen maar als voer voor gekweekte vis te dienen.

Snel en pijnloos slachten?

Nee, ASC vereist niet dat gekweekte vis op pijnloze wijze wordt geslacht. Vissen voeren vaak een pijnlijke doodstrijd die soms wel een uur kan duren.
Best Aquaculture Practice

Best Aquaculture Practice

Lees meer

De missie van Best Aquaculture Practice (BAP) is om het meest vertrouwde keurmerkinstituut voor gekweekte vis ter wereld te zijn. BAP wil zorgen voor verantwoord gekweekte vis en wil tevens voldoen aan de mondiale voedingsbehoeften. Ze certificeert 1% van de gekweekte vis wereldwijd, wat neerkomt op honderden miljoenen vissen per jaar. 

Hoewel BAP van plan is om in de toekomst toe te werken naar verbeteringen in dierenwelzijn en haar normen voor dierenwelzijn al in februari 2020 heeft aangepast, zijn deze nog steeds ontoereikend om voldoende welzijn voor gekweekte vis te garanderen. Om een wereldwijd vertrouwd certificeringsprogramma voor verantwoord vissen te zijn, moet BAP haar huidige normen voor het welzijn van vissen drastisch aanpassen en versterken.

Genoeg ruimte voor vissen om te zwemmen?

Nee, BAP garandeert niet dat de vis die zij certificeert voldoende ruimte heeft om te kunnen spreken van voldoende welzijn in viskwekerijen. BAP vraagt kwekers niet om een maximum aantal vissen per vierkante meter aan te houden voor andere soorten dan Atlantische zalm en ookhet aantal van deze zalmen per vierkante meter is veel te hoog.

Stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica te verminderen?

Nee, BAP heeft nog geen stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica op gecertificeerde kwekerijen te verminderen. BAP staat viskwekerijen toe om een constante stroom antibiotica te gebruiken als preventieve maatregel tegen ziekten, met toezicht van een dierenarts. Dit verhoogt de kans op resistentie tegen antibiotica bij mensen. BAP is van plan om specifiekere eisen op het gebied van antibioticagebruik te gaan stellen. Het gaat dan met name om een verbod op het gebruik van geneesmiddelen die door de Wereldgezondheidsorganisatie als cruciaal worden beschouwd. Ze willen deze eisen vanaf 1 januari 2021 opnemen in hun nieuwe normen.

Is het voor kwekers verboden om wilde dieren, zoals zeehonden en dolfijnen, letsel toe te brengen?

Nee, BAP staat kwekers toe om wilde dieren letsel toe te brengen om ze buiten hun viskwekerijen te houden. Hoewel BAP kwekers aanmoedigt om niet-dodelijke methoden te gebruiken om wilde dieren ervan te weerhouden hun kwekerijen te benaderen, is het doden van de dieren toegestaan als deze opties niet effectief zijn. Ze staat ook het gebruik van akoestische afschrikmiddelen toe. Dit zijn apparaten die schadelijke geluidsgolven gebruiken om dolfijnen en walvissen af te schrikken, met mogelijk verwoestende gevolgen voor hun gehoor.

Wordt het uithongeren van vissen tot een minimum beperkt?

Nee, BAP hanteert geen maximale tijd waarin gekweekte vis zonder voer moet leven. Als gevolg daarvan mogen kwekers dagen- of zelfs wekenlang vissen laten verhongeren. Deze vissen lijden door honger en frustratie omdat ze niet naar voedsel kunnen zoeken, wat ook kan leiden tot agressie.

Hebben de vissen verrijkingsmateriaal in hun tanks?

Nee, BAP vereist geen verrijkingsmateriaal voor gekweekte vis. Kale omgevingen beperken de uiting van natuurlijk gedrag, wat resulteert in negatieve effecten op de fysieke en mentale gezondheid van de vis, waarbij vele gefrustreerd raken door verveling.

Zijn er stappen ondernomen om het gebruik van in het wild gevangen vis als voer te verminderen?

Nee, BAP staat toe dat in het wild gevangen vis aan gekweekte vis wordt gevoerd. BAP beveelt echter wel het gebruik aan van visresten (bijproducten van de visserijsector), voeringrediënten uit bronnen van het land, in het wild gevangen vis voor voer afkomstig van ‘verantwoord beheerde’ visserij, en moedigt een algehele vermindering aan van het voer dat afkomstig is van in het wild gevangen vis.

Snel en pijnloos slachten?

Hoewel BAP aandacht heeft voor welzijn bij de slacht, specificeren ze niet de methoden voor het verdoven of doden die voor elke soort moeten worden gebruikt. Elke vissoort is fysiologisch uniek en vereist een andere methode voor verdoven en slachten om ervoor te zorgen dat het proces snel en pijnloos verloopt. Zonder soortspecifieke normen kunnen talloze vissen op pijnlijke wijze sterven, wat meer dan een uur kan duren. Blootstelling aan koolstofdioxide in water, een wrede en langzame slachtmethode, is echter verboden.
GlobalG.A.P.

GlobalG.A.P.

Lees meer

GLOBALG.A.P. is een internationaal handelsmerk. Het streeft ernaar een reeks normen te vormen voor goede landbouwpraktijken. Ze certificeert 3% van de wereldwijde aquacultuur, wat neerkomt op honderden miljoenen vissen per jaar.

GLOBALG.A.P. heeft toewijding getoond om samen te werken met CIWF om zo haar welzijnsnormen jaarlijks te verbeteren. Ze werkt momenteel aan een herziening van de normen. Dit zou het welzijn van de vissen die ze certificeert kunnen verbeteren. CIWF zal blijven samenwerken met GLOBALG.A.P. om ervoor te zorgen dat ze haar welzijnsnormen sterk verbeterd en deze verplicht stelt voor alle bedrijven die ze certificeert.

Genoeg ruimte voor vissen om te zwemmen?

Nee, GLOBALG.A.P. garandeert niet dat de vissen die zij certificeert voldoende ruimte hebben om te kunnen spreken van voldoende welzijn in viskwekerijen.

Stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica te verminderen?

Ja, GLOBALG.A.P. heeft stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica op gecertificeerde kwekerijen te verminderen. GLOBALG.A.P. staat viskwekerijen niet toe om een constante stroom antibiotica te gebruiken als preventieve maatregel tegen ziekten. Dit verlaagt de kans op antibioticaresistentie bij mensen.

Is het voor kwekers verboden om wilde dieren, zoals zeehonden en dolfijnen, letsel toe te brengen?

Nee, kwekers op door GLOBALG.A.P. gecertificeerde kwekerijen mogen in bepaalde omstandigheden letsel toebrengen aan wilde dieren. Hoewel GLOBALG.A.P. kwekers aanmoedigt om niet-dodelijke methoden te gebruiken om wilde dieren ervan te weerhouden hun kwekerijen te benaderen, is het doden van de dieren toegestaan als deze opties niet effectief zijn. Ze vereist echter wel een effectief plan voor de bestrijding van roofdieren, met gegevens over sterfte, data en soorten, en het doden van bedreigde soorten is verboden.

Wordt het uithongeren van vissen tot een minimum beperkt?

Nee, GLOBALG.A.P. stelt geen limiet aan de tijd dat een vis mag worden uitgehongerd. Als gevolg daarvan mogen kwekers dagen- of zelfs wekenlang vissen laten verhongeren. Deze vissen lijden door honger en frustratie omdat ze niet naar voedsel kunnen zoeken, wat ook kan leiden tot agressie.

Hebben de vissen verrijkingsmateriaal in hun tanks?

Nee, GLOBALG.A.P. vereist geen verrijkingsmateriaal voor gekweekte vis. Kale omgevingen beperken de uiting van natuurlijk gedrag, wat resulteert in negatieve effecten op de fysieke en mentale gezondheid van de vis, waarbij vele gefrustreerd raken door verveling.

Zijn er stappen ondernomen om het gebruik van in het wild gevangen vis als voer te verminderen?

Nee, GLOBALG.A.P. staat toe dat in het wild gevangen vis aan gekweekte vis wordt gevoerd. GLOBALG.A.P. specificeert in haar normen dat de in het wild gevangen vis voor diervoeder niet afkomstig mag zijn van illegale, niet-gereguleerde of niet-gerapporteerde visserij. Ze verplicht kwekers echter niet om stappen te nemen om de hoeveelheid in het wild gevangen vis in het voer actief te verminderen.

Snel en pijnloos slachten?

GLOBALG.A.P. stelt eisen aan de slacht en beveelt verdoving aan door middel van een klap op de kop (zgn. percussive stunning) of elektrische verdoving, waar  de technologie beschikbaar is. Ze specificeert echter niet welke methode voor het verdoven of doden voor elke soort moet worden gebruikt, en staat momenteel een methode toe waarbij de vis gedurende een uur of langer verstikt wordt in een mengsel van ijs en water. Elke vissoort is fysiologisch uniek en vereist een andere methode voor verdoven en slachten om ervoor te zorgen dat het proces snel en pijnloos verloopt. Zonder soortspecifieke normen kunnen talloze vissen op pijnlijke wijze sterven, wat meer dan een uur kan duren.
Friend of the Sea

Friend of the Sea

Lees meer

Friend of the Sea (FOS) wil met het certificeringsprogramma voor gekweekte vis de negatieve effecten van viskwekerij op het zeemilieu minimaliseren en een instrument bieden waarmee de visindustrie zich op een duurzame en visvriendelijke manier kan ontwikkelen. Ze certificeert 1% van de gekweekte vis wereldwijd, wat neerkomt op honderden miljoenen vissen per jaar. FOS heeft ook een standaard ontwikkeld voor duurzame wildvisserij als reactie op onhoudbare visserijpraktijken en overbevissing die de gezondheid van onze oceanen en de toegang tot mariene bronnen voor toekomstige generaties bedreigen.

 

De FOS-normen houden momenteel geen rekening met dierenwelzijn in hun eisen, maar de organisatie werkt aan verbeteringen in haar normen om het dierenwelzijn te bevorderen in de bedrijven die ze certificeert. CIWF blijft FOS volgen en ondersteunen om ervoor te zorgen dat ze haar welzijnsnormen verbeterd en deze verplicht stelt voor alle bedrijven die ze certificeert.

Voldoende ruimte om te zwemmen?

Nee, FOS garandeert niet dat de vissen die zij certificeert voldoende ruimte hebben om te kunnen spreken van voldoende welzijn in viskwekerijen. Ze is van plan om in de nieuwe normen limieten in te voeren voor het aantal vissen per vierkante meter voor 25 soorten, maar we kennen de details nog niet en weten dan ook niet zeker of deze normen verplicht zullen zijn en of ze toereikend zullen zijn.

Stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica te verminderen?

Ja, FOS heeft stappen ondernomen om het gebruik van antibiotica op gecertificeerde kwekerijen te verminderen. FOS staat viskwekerijen niet toe een constante stroom antibiotica te gebruiken als preventieve maatregel tegen ziekten. Dit verkleint de kans op resistentie tegen antibiotica. FOS is van plan om specifiekere eisen op het gebied van antibioticagebruik te gaan stellen. Het gaat dan met name om het gebruik van geneesmiddelen die door de Wereldgezondheidsorganisatie als cruciaal worden beschouwd. Ze wil deze eisen opnemen in de nieuwe normen.

Zijn er stappen ondernomen om het gebruik van in het wild gevangen vis als voer te verminderen?

Nee, FOS staat kwekers toe om wilde dieren letsel toe te brengen of te doden om ze buiten hun viskwekerijen te houden. FOS zal in haar nieuwe normen een plan voor de beheersing van roofdieren introduceren. Dit plan bevat een verbod op het doden van bedreigde soorten. Ze zal echter het doden van of letsel toebrengen aan niet-bedreigde soorten zoals zeehonden en de meeste dolfijnen en walvissen niet verbieden.

Wordt het uithongeren van vissen tot een minimum beperkt?

Nee, FOS hanteert geen maximale tijd waarin gekweekte vis zonder voer moet leven. Als gevolg daarvan mogen kwekers dagen- of zelfs wekenlang vissen laten verhongeren. Deze vissen lijden door honger en frustratie omdat ze niet naar voedsel kunnen zoeken, wat ook kan leiden tot agressie.

FOS is van plan om specifieke en verplichte protocollen voor 'tijd zonder voer' in de nieuwe normen op te nemen voor 25 soorten, maar we weten nog niet of deze normen toereikend zullen zijn voor een aanvaardbare mate van viswelzijn.

Hebben de vissen afleiding in hun tanks?

Nee, FOS vereist geen afleiding voor gekweekte vis. Kale omgevingen beperken de uiting van natuurlijk gedrag, wat resulteert in negatieve effecten op de fysieke en mentale gezondheid van de vis, waarbij vele gefrustreerd raken door verveling.

FOS neemt in de nieuwe normen mogelijk eisen op met betrekking tot mogelijkheden voor afleiding voor 25 soorten, maar het is nog niet duidelijk of deze eisen verplicht of optioneel zullen zijn.

Zijn er stappen ondernomen om het gebruik van in het wild gevangen vis als voer te verminderen?

Nee, FOS staat toe dat in het wild gevangen vis aan gekweekte vis wordt gevoerd. Ze geeft wel een aantal aanbevelingen om het buitensporige gebruik van in het wild gevangen vis voor voedsel te verminderen. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van visresten (bijproducten van de visserijsector), maar dit is ontoereikend. Talloze vissen worden gedood om alleen maar als voer voor gekweekte vis te dienen. Ze eist dat in het wild gevangen vis voor voer afkomstig is van gecertificeerde visserij.

Ook zullen de nieuwe FOS-normen stellen dat de in het wild gevangen vis afkomstig is van bronnen die duurzamer, transparanter en traceerbaarder zijn. Ze geeft echter niet aan wat de verplichte stappen zijn om de hoeveelheid in het wild gevangen vis in het voer actief te verminderen.

Snel en pijnloos slachten?

Nee, FOS stelt geen eisen aan de slacht van gekweekte vis. Er zal in de nieuwe normen naar betere slachtmethodes worden verwezen, maar het is nog niet bekend of die verplicht of optioneel zal zijn.

Minder lijden tijdens de vangst?

Nee, FOS garandeert niet dat de methoden die worden gebruikt om vis te vangen en aan boord van de vissersschepen te brengen moeten voldoen aan een bepaalde mate van welzijnsbescherming. Er zijn geen beperkingen aan de vismethoden die worden gebruikt of de duur van de vangst. De vissen kunnen dus op pijnlijke wijze sterven, wat ook nog meer dan een uur kan duren.

Meer informatie over de welzijnscriteria

Viskwekerijen zijn een vorm van vee-industrie onderwater. Enorme aantallen vissen leven dicht op elkaar gepropt in overvolle kooien of tanks. De dieren kunnen niets anders doen dan in eindeloze cirkels te zwemmen.

De immense drukte kan stress veroorzaken en dit kan leiden tot agressie en verwondingen.

De waterkwaliteit is belangrijk voor het welzijn van vissen. Een goede waterkwaliteit zorgt ervoor dat de vissen voldoende zuurstof hebben om rustig te ademen en het vermindert de kans op ziekten. Doordat de ontlasting van vissen in het water terechtkomt, kunnen afvalproducten zoals ammoniak zich ophopen in de drukke bassins en schadelijk zijn voor de dieren.

Vissen hebben ruimte nodig om te zwemmen en zich op een natuurlijke manier te gedragen. Ze hebben voorkeur voor bepaalde plekken in de kooi, afhankelijk van de temperatuur en het licht. Maar in de overvolle kwekerijen is deze keuze heel beperkt. Er is bovendien aangetoond dat sommige vissen zich verbranden aan de zon als ze te dicht bij het wateroppervlak worden gedwongen te zwemmen.

Door de overvolle, onhygiënische omstandigheden in de kwekerijen is de kans op ziektes groot. De dieren worden in zulke grote aantallen gehouden dat het stellen van een diagnose, scheiding en behandeling van een individuele vis onmogelijk zijn. Daarom krijgen vissen veelal preventief antibiotica in hun voer. In plaats van hun leefomstandigheden te verbeteren wordt er zo gezorgd dat de dieren in een overvolle, ongezonde omgeving toch kunnen overleven.

Het overmatige gebruik van antibiotica werkt resistentie van bacteriën in de hand. Antibiotica die ook voor mensen van levensbelang zijn, kunnen dan hun een werking verliezen.

Wanneer antibiotica worden gegeven aan vissen in een open omgeving zoals een zeekooi, zal de antibiotica uit de kwekerij lekken. Uit sommige onderzoeken, waarin sediment onder zeekooien is onderzocht, blijkt dat er bacteriën met antibioticaresistente genen rondom de kooien zijn gevonden, zelfs nog op enkele kilometers afstand van de kwekerij.

Vogels, zeehonden, zeeleeuwen, walrussen en otters eten soms vissen uit kwekerijen. Ook dolfijnen en wilde vissen, zoals zwaardvis en blauwvintonijn jagen op gekweekte vis. Deze dieren kunnen netten beschadigen, wat tot ontsnappingen van vissen leidt, en ze kunnen de gekweekte vissen opeten of onrustig maken.

Kwekers nemen vaak schadelijke of dodelijke maatregelen om deze roofdieren te bestrijden. Een voorbeeld is het schieten op wilde zeehonden door Schotse zalmkwekers. Viskwekerijen kunnen een vergunning aanvragen om zeehonden te doden die zich op of in de buurt van hun kwekerijen bevinden. Bovendien is er geen beperking om op zeehonden te schieten tijdens de voortplantingsperiode, dus een deel van de neergeschoten zeehonden zal zwanger zijn of borstvoeding geven.

Sommige kwekerijen gebruiken akoestische afschrikmiddelen (acoustic deterrent devices/ADD) om waterzoogdieren uit de buurt te houden. Deze apparaten gebruiken willekeurige tonen en frequenties om naderende dieren te laten schrikken. Andere apparaten gebruiken geluidsdruk op een specifieke frequentie om dieren ongemak te bezorgen als ze te dichtbij komen. Deze apparaten kunnen op de lange termijn schade toebrengen aan het gehoor van de zeehonden, dolfijnen en walvissen die in de gebieden rond kwekerijen zwemmen. De dieren zijn afhankelijk zijn van hun gehoor voor het navigeren, het vinden van voedsel en het communiceren onder water. De schade van deze apparaten kan daarom zeer ernstig zijn.

In sommige Europese landen hebben kwekerijen problemen met otters en bevers. Zowel otters als bevers worden vaak gedood, ondanks hun beschermde status.

Voordat vissen worden verplaatst, bijvoorbeeld voorafgaand aan transport of voor de slacht, worden ze vaak eerst een bepaalde tijd uitgehongerd. Dit gebeurt in de gehele viskwekerijsector.

Het legen van de darmen gedurende 1-3 dagen voor transport zorgt ervoor dat er minder afval in het water terecht komt tijdens het vervoer, zodat het water minder schadelijk is voor de vissen.

Vissen worden echter regelmatig veel langer uitgehongerd dan nodig is; soms zelfs tot 2 weken. Reden hiervoor kan zijn om de winst te verhogen door geld te besparen op voedsel. De vissen lijden door honger en frustratie omdat ze niet naar voedsel kunnen zoeken, wat ook kan leiden tot agressie.

Intensieve kwekerijen zijn volledig kaal en verschillen enorm van de natuurlijke habitats waarin vissen in het wild leven. De dieren hebben geen enkele mogelijkheid om hun natuurlijke gedrag te uiten. Daarbij lijden ze aan verveling en frustratie.

Verrijkingsmateriaal kan ervoor zorgen dat vissen minder stress, ziektes en verwondingen hebben.

Dat kunnen bijvoorbeeld schuilplaatsen (zoals buizen of schelpen) zijn, een voedersysteem dat de vis zelf kan activeren of een zonnewering boven de tank.

Door jarenlange overbevissing gaat het ontzettend slecht met de wilde vissen. Veel soorten worden met uitsterven bedreigd. Zonder nieuwe wetgeving die zeegebieden beschermd en de visserij beperkt, kan het zijn dat de zeeën in de toekomst geen wilde vis meer zullen bevatten.

Veel gekweekte vissen, zoals forel en zalm, krijgen voer dat gemaakt is van in het wild gevangen vis. Ongeveer 25% van alle in het wild gevangen vis wordt gebruikt voor de productie van vissenvoer. Het gaat om tussen de 450 miljard en 1 biljoen vissen. Dat wil zeggen dat er tot wel 350 in het wild gevangen vissen gebruikt worden voor het kweken van één enkele  zalm. De viskwekerij zorgt op deze manier voor meer druk op onze nu al overbelaste zeeën. Bovendien worden de wild gevangen vissen op pijnlijke wijze gevangen en geslacht.

Vissen kunnen net als wij pijn en angst voelen. Toch hoeven ze, in tegenstelling tot andere dieren, volgens de wet niet verdoofd te worden voordat ze geslacht worden.  Veel gekweekte vissen sterven een zeer pijnlijke, langzame dood, die soms wel uren kan duren. Vaak worden ze in bakken ijswater gelegd, waar ze langzaam stikken langzaam terwijl hun kieuwen verstopt raken met ijs.

In het wild gevangen vissen sterven vaak doordat ze worden verdrukt onder het gewicht van andere vissen, of door de drukverandering die ontstaat wanneer ze uit de diepten van de oceaan worden getrokken, of doordat ze soms zelfs langer dan een dag aan een lijn worden meegesleept met een pijnlijke haak in hun mond. Degenen die de vangst overleven, stikken uiteindelijk op het dek of worden levend opengesneden.

De meeste vissen worden gevangen door grote industriële vissersschepen, zoals sleepnetvaartuigen die honderdduizenden vissen in één keer binnenhalen. De vissen worden verdrukt in de netten, wat verwondingen en de dood tot gevolg kan hebben. Degenen die de vangst overleven, stikken uiteindelijk op het dek of worden levend opengesneden.

Vissen verdienen beter

Miljarden vissen lijden ernstig in kwekerijen. Opgesloten in overvolle kale kooien en tanks kunnen ze niets anders doen dan doelloos rondjes zwemmen en hebben ze vrijwel geen ruimte voor hun natuurlijke gedrag. Risico op ziekte en sterfte is hoog. In het wild zouden veel dieren, zoals zalmen, duizenden kilometers over de hele wereld zwemmen, maar in een kooi kunnen ze geen kant op

Vissen in kwekerijen worden vaak tot wel twee weken uitgehongerd voordat ze geslacht worden. Bijna alle dieren sterven een langzame en pijnlijke dood. Ze stikken langzaam, worden bij volle bewustzijn opengesneden of bevriezen levend. De doodstrijd kan wel een uur kan duren.

Vissen zijn intelligente dieren met gevoel en emoties. Zo moeten wij hen ook behandelen. Hun welzijn verdient betere bescherming

De meerderheid van de mensen is het hier bovendien mee eens. Uit opinieonderzoek dat we in verschillende landen lieten uitvoeren blijkt dat veruit de meeste mensen vindt dat vissenwelzijn beter beschermd moet worden en dat ze informatie hierover op de etiketten van visproducten wil zien.

Meer weten?

Onder de naam Oog voor vis voeren wij campagne voor beter welzijn voor vissen en andere waterdieren die voor consumptie gebruikt worden. Kijk hier voor meer informatie over ons werk en wat jij kunt doen voor de vissen.

Globe

Je gebruikt een verouderde browser die wij niet ondersteunen. Upgrade je browser om je ervaring en de beveiliging te verbeteren.

Als je hier nog vragen over hebt neem dan contact met ons op via info@ciwf.nl. We streven ernaar om binnen twee werkdagen te reageren. Vanwege de grote hoeveelheid correspondentie die we ontvangen, kan het echter af en toe iets langer duren. Als je vraag dringend is, kun je ook telefonisch contact met ons opnemen via +31 (0)24-3555552 (we zijn bereikbaar van maandag tot vrijdag van 9.00 tot 17.00 uur).