1-9-2014

BLOG: Geert Laugs - 1 september 2014

"Wij willen 's-werelds meest innovatieve biggenstal in Limburg bouwen. Waar emissies van fijnstof, geur, ammoniak en ziektekiemen vergaand worden gereduceerd." Dit valt te lezen in een flyer van de bedrijven DLV en NoviPig die vorige week opdook in de agrarische pers. Als het aan hen ligt komt de stal, met steun van de provincie Limburg, in Merselo.

Wie de flyer bekijkt kan alleen maar onder de indruk raken van de technieken die in de nieuwe stal worden gebruikt: zonnepanelen, ioniseren van de inkomende lucht, antibacteriële kunststof, koude plasmatechniek en zelfs 'perspectieve geurmaskering'. Het kan niet op. Maar dit is nog niet alles. Het plan spreekt ook van maatschappelijke wenselijkheden als inpassing in het landschap, opname in een fietsroute en  transparantie via een website en informatieborden. De provincie Limburg en andere subsidiegevers zouden wel gek zijn als ze hier niet aan meedoen, lijkt men te willen zeggen. Toch mis ik iets in het plan. Dierenwelzijn ontbreekt en het begrip duurzaamheid wordt wel erg beperkt geïnterpreteerd.

Dierenwelzijn?

Als de nieuwe stal gebouwd wordt zullen er honderden, zo niet duizenden dieren in worden gehouden. Hoe die dieren leven en hoe de grote welzijnsproblemen in de varkenshouderij worden aangepakt wordt niet duidelijk. Leven de dieren in kale hokken, zonder stro, zoals zoveel varkens in de Europese varkenshouderij? Worden de staarten van de dieren geknipt, zoals bij bijna alle biggen? Of gaat men zich in dit bedrijf 100% aan de wet houden en wordt dit bedrijf zó goed dat deze kwalijke praktijken niet nodig zijn? Ik heb er een hard hoofd in. Maar al te vaak lappen zelfs nieuwe bedrijven in Nederland de wet aan hun laars. Dat het plan hier niets over meldt is opmerkelijk. Slecht dierenwelzijn is immers één van de hoofdoorzaken waardoor de sector haar maatschappelijke acceptatie verliest.

Duurzaam?

Duurzaamheid is een vaag begrip, maar vriend en vijand zijn het er wel over eens dat het méér omvat dan de effecten op de directe omgeving, waar dit plan op focust. Natuurlijk hoort dierenwelzijn er onderdeel van te zijn, maar ook het mondiale perspectief is van belang. Komt het voer van de dieren uit andere werelddelen, en waar gaat het vlees naar toe?  Gaat het vlees, of gaan levende dieren, op transport naar een ver land? Wie het weet mag het zeggen.

Bovendien verspilt de intensieve veehouderij veel grondstoffen. Om een kilo dierlijk eiwit te produceren is een veelvoud aan plantaardige eiwitten nodig. In een tijd waarin 1 miljard mensen dagelijks honger hebben, de wereldbevolking explosief groeit en de aarde opwarmt is dat niet houdbaar. 

Niet innovatief

Met de intensivering in de vorige eeuw is de veehouderij een verkeerde richting ingeslagen. De verspilling van grondstoffen en de schade voor dieren en milieu zijn enorm. Het ontwerp voor de stal in Merselo presenteert echter vooral hi-tech lapmiddelen als oplossing voor een deel van de problemen die de vee-industrie veroorzaakt. Dat is niet innovatief, maar eerder een krampachtige poging op de oude weg door te gaan.

 Geert Laugs - Directeur Compassion in World Farming Nederland